قدس آنلاین: احزاب یکی از نهادها و کار ویژه‌های سیاسی هستند که می‌توانند مردم را به مشارکت هرچه بیشتر و انتخاب صحیح هدایت کنند تا از این رهگذر، نمایندگانی به مجلس راه یابند که جامع‌نگر باشند و برای تصویب قوانین و اجرای سیاست‌های بالادستی کشور گام بردارند. از همین رو، حسین کنعانی مقدم یکی از فعالان حزبی به بررسی نقش احزاب و گروه‌های سیاسی موجود در راستای ارتباط مؤثر با مردم و عملکرد احزاب در عرصه‌های گوناگون کشور می‌پردازد.
به نظرتان برای تشکیل مجلسی قوی باید روی چه شاخصه‌هایی تمرکز و تأکید شود؟
مجلس یکی از مهم‌ترین ارکان مردم‌سالاری دینی و جمهوریت نظام است، به همین دلیل مجلس یازدهم هرچه قدرتمندتر، کارآمدتر و در تراز انقلاب اسلامی باشد، می‌تواند گام دوم را به‌خوبی به‌پیش ببرد و به آرمان‌های آن تحقق بخشد. به همین خاطر باید تمامی مردم و گروه‌های سیاسی سعی کنند که مجلس یازدهم را در راستای راهبردهای استکبارستیزانه و فعال و مقاوم در مقابل تهدیدها و تحریم‌ها شکل دهند. مجلس یازدهم باید قوانینی را به تصویب برساند که بتوان با فساد در تمامی ابعاد آن مبارزه کرد. نقشه راه مجلس هم برای اجرای تمام این اهداف، سیاست‌های ابلاغی رهبری درباره اقتصاد مقاومتی و منشور گام دوم انقلاب است.
با توجه به فضای سیاسی کشور، آیا می‌توان گفت که احزاب توانسته‌اند نقش سیاسی خودشان را اجرا کنند و با مردم برای معرفی و شناساندن نامزدهای مدنظر تعامل خوبی داشته باشند؟
احزاب تلاش می‌کنند فضای کشور را به سمت و سویی ببرند که مشارکت مردمی در انتخابات به حداکثر برسد و با ارائه افرادی که اصلح مقبول هستند به مردم برای انتخاب درست کمک کنند. احزاب می‌توانند با تنظیم و ارائه برنامه‌هایی برای مجلس آینده نقش‌آفرین باشند و همچنین توجه به اتاق فکر احزاب نیز در تدوین و تصویب قوانین راهگشا دارای اهمیت ویژه‌ای است. البته نقش و کارکرد احزاب در ساختارهای سیاسی سایر کشورهای دنیا بسیار بیشتر از این چیزی است که در حال حاضر در ایران می‌بینید. بسیاری از کشورها ساختار پارلمانی دارند و به نوعی احزاب تشکیل‌دهنده پارلمان هستند. در این کشورها احزاب نخست‌وزیر را تعیین و یا مسائل کشور را مدیریت می‌کنند، اما ازآنجایی‌که در کشور ما ساختار مجلسی و حزبی وجود ندارد، به‌نوعی می‌توان گفت که گروه‌های موجود در کشور بیشتر به‌عنوان باشگاه‌های سیاسی مطرح هستند تا یک حزب منسجم و هدفمند. بااین‌حال، تمامی احزاب موجود اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در پی شکل‌گیری مشارکت حداکثری هستند؛ زیرا وقتی مردم حضور گسترده‌ای در انتخابات و سرنوشت سیاسی خود داشته باشند، پشتوانه‌ای مستحکمی برای نظام خواهد بود.
گرچه در بخشی از اظهاراتتان فرمودید که تمامی احزاب در پی مشارکت حداکثری هستند، اما برخی از گروه‌ها و افراد وابسته به آنان ادعای غیررقابتی بودن انتخابات و درنتیجه دلسردی مردم از انتخابات را داشتند، نظرتان دراین‌باره چیست؟
متأسفانه کسانی چنین ادعاهایی را مطرح می‌کنند که خودشان در حال حاضر با همین سازوکار نظارت استصوابی مسئولیت بر عهده دارند. چگونه می‌شود مقام مسئول یا نماینده‌ای که این سازوکار را قبول کرده و در حال حاضر نیز بر سرکار است، انتخابات را قبول ندارد و آن را انتصابی می‌داند؟
به نظر می‌رسد افرادی که در پشت پرده مقوله دوقطبی کردن و طرح موضوع انتخابی یا انتصابی بودن آن هستند، به‌نوعی می‌خواهند مردم در انتخابات آینده مشارکت کمتری داشته باشند و ناکامی خودشان را از این طریق توجیه کنند. چنین اقدام‌هایی که آن‌ها دنبال می‌کنند، بزرگ‌ترین ضربه را به منافع و امنیت ملی می‌زند.
انتهای پیام/
نظر شما